In de zomerperiode schrijven de Statenleden beurtelings een blog waarin ze terugblikken en/of vooruit kijken naar het nieuwe politieke jaar. Dit keer schrijft Bea Schouten over haar pelgrimstocht rond Nijmegen en de droogte in onze provincie.
De Walk of Wisdom is een moderne pelgrimstocht, een wandel tocht van 136 km rondom Nijmegen. Een route door prachtige natuur met een grote diversiteit aan landschappen. Een route langs eeuwenoude plaatsen en plekken met een bewogen, soms zelfs lugubere geschiedenis. De oorlog en de vrede zijn hier tastbaar, net als hoop, de verandering de snelheid en de rust. Het doel is, zonder social media alleen de Walk of Wisdom te lopen, de tijd te nemen, te ervaren en te reflecteren. En daardoor wijzer te worden.
Zondag 21-7 begon mijn pelgrimstocht en met rugzak op liep ik vanaf station Nijmegen naar de Waal, door de Ooijpolder en Beek-Ubbergen naar Groesbeek. Ik sliep op een boerderij met B&B en dag twee vervolgde ik mijn route naar Kranenburg, door het uitgestrekte Reichswald naar Milsbeek, Plasmolen en sliep ik in Mook, bij enorm gastvrije mensen waar ik mee mocht eten. De derde dag ging over de Mookerheide, via zweefvliegveld Malden door de Haterse vennen naar Nederasselt, mijn volgende B&B. Een hele mooie, met weer erg aardige gastvrije mensen. En daarna een stukje Brabant, via Grave naar Ravenstein, met een voetveer de Maas over en via Niftrik naar Wijchen. Eenmaal thuis vond ik het welletjes. De route loopt nog door, de laatste twee dagen heb ik geparkeerd, vanwege de hitte, dikke rode benen en een, steeds minder relaxed, maar vooral warm, oververhit hoofd. Ik snap nu de betekenis van het gezegde ‘de hitte zindert om je heen’!
Ik liep de route om me te bezinnen op mijn leven na een heel verdrietige periode. Onderweg gebeurt er veel. De stilte om je heen leidt tot reflectie, tot herinneren, tot herbeleven, tot genieten van wat er was en nu ook nog steeds wel is. Het was confronterend, soms verdrietig, maar ook vaak mooi, leuk en prettig. Alles tegelijk. Ik ben blij dat ik het gedaan heb.
Als je loopt is genieten van de natuur makkelijker. Je bent haast onderdeel van de natuur en je hebt voldoende tijd om het ook te ervaren. En dan kun je niet anders dan echt zien en voelen hoe lastig de natuur het heeft. Onze mooie natuur wordt bedreigd. Alles is werkelijk kurk- en kurkdroog. Ondanks een aantal grote buien een aantal weken geleden in deze omgeving is daar niets meer van te zien. Het ritselt in het bos, alle bladeren zijn kurkdroog, het gras is dor, planten verdrogen. Dit speelt overal, maar in sommige delen van Gelderland, bijvoorbeeld de Achterhoek, nog veel erger. Daar viel afgelopen maanden nauwelijks regen en gelden beperkende maatregelen voor de afname van oppervlaktewater.
Waar gaan we heen? Hoeveel erger gaat het nog worden de komende jaren? Wordt water schaars in Nederland? In Europa? En we zijn altijd zo waterrijk geweest. Vorig jaar was de droogte nog erger dan nu, met ook laagwater in de rivieren, de scheepvaart had daar toen veel last van. De oogst van agrariërs was slecht. Koeien konden geen gras eten, er was geen gras. Nu speelt dit weer. Soms zijn er buien, maar te snel en te veel in een keer, waardoor het niet helpt tegen de droogte van het land.
De mensen zuchten onder de hitte, m.n. in onze steden waar het wel vijfenveertig graden kan worden door de verstening. Wat voor ouderen nauwelijks meer te doen is.
Het klimaat verandert en dit is klaarblijkelijk het effect. Hoog tijd om beter na te denken over water beheer en omgaan met periodes van droogte en periodes van veel water. De provincie als overkoepelend orgaan kan hier een mooie rol in spelen, samen met de waterschappen en Vitens. Dit vraagt om een integraal plan, een aanpak om water vast te houden in tijden van droogte, beschermende maatregelen tegen de zon in bewoonde gebieden, meer groen om hitte-effecten tegen te gaan, daken en huizen wit maken of juist beplanten zodat het groen de warmte tegengaat en CO2 uit de lucht haalt. Vasthouden dat water en tegengaan die hitte. Maar aan de andere kant ook maatregelen voor omgaan met water overschotten, want ook enorme buien en grote hoeveelheden water in korte tijd zullen een steeds groter onderdeel van ons klimaat worden.
Dit vraagt om goed watermanagement. Wat mij betreft tijd voor een provinciaal deltaplan!
Bea Schouten
B